Menu

De diagnose DCD

Het is belangrijk motorische problemen van kinderen met DCD vroeg te signaleren. Een groot gedeelte van deze kinderen leert met de problemen om te gaan.

Inhoud van deze pagina

Welke problemen kan een kind met DCD hebben?

Kinderen met DCD laten veel verschillende problemen zien. Deze problemen kunnen liggen op het gebied van motoriek, wat zichtbaar kan zijn bij fietsen, schrijven, zwemmen buiten spelen of andere dagelijks terugkerende activiteiten. Vaak hebben deze kinderen langer tijd nodig om nieuwe vaardigheden aan te leren. Ook kunnen problemen zichtbaar zijn op het gebied van leren, concentratie, gedrag of taal. Vaak heeft deze groep kinderen, naast de problemen met de motoriek, ook problemen met het verwerken van informatie. Dit kan uiteindelijk van invloed zijn op hun schoolprestaties of zelfvertrouwen.

Geen enkel kind met DCD is hetzelfde en daardoor is het belangrijk vast te stellen op welk ontwikkelingsdomein (motoriek, leren, gedrag of sociaal-emotioneel) het kind de meeste problemen ervaart. Een team van gespecialiseerde medewerkers onderzoekt het kind en brengt in kaart welke problemen het ondervindt. Ook worden de sterke kanten in beeld gebracht. Samen met de ouders en school wordt gekeken welke behandeling of begeleiding nodig is om zo bijkomende problemen te voorkomen en eventueel op te lossen. Hiervoor worden de mogelijkheden van het kind goed in kaart gebracht, wordt adequate begeleiding ingeschakeld en is er een goede informatievoorziening en voorlichting aan alle betrokkenen. Op die manier wordt ervoor gezorgd dat het kind weer goed gaat functioneren in de eigen omgeving. 

Hoe wordt de diagnose DCD gesteld?

Er zijn criteria opgesteld voor de diagnose DCD. Deze criteria worden nationaal en internationaal gebruikt. Kinderen met DCD verrichten dagelijkse activiteiten die motorische coördinatie vereisen, duidelijk slechter. Dit komt tot uiting in het later bereiken van motorische mijlpalen (zoals lopen, kruipen, zitten), in het laten vallen van voorwerpen, houterigheid, slechte prestaties bij sport, of een slecht handschrift. Daarnaast is de motoriek duidelijk van invloed op de schoolse prestaties of de algemene dagelijkse activiteiten. Er is geen sprake is van een neurologische of neuromusculaire aandoening en er is een normale intelligentie. In Nederland zijn landelijk afspraken gemaakt hoe de diagnose wordt gesteld. Deze zijn hier na te lezen op de landelijke site kinderrevalidatie.

Hoe herken je DCD en wat zijn mogelijke symptomen?

Kinderen met DCD maken een onhandige indruk en hebben problemen met handelingen die andere kinderen vaak moeiteloos uitvoeren. Deze problemen zijn voor elk kind anders. Ze knoeien of laten dingen uit hun handen vallen. Ze stoten zich vaker, vallen regelmatig en hebben meer moeite met dagelijkse handelingen zoals het aan- en uitkleden, het strikken van de schoenveters, het dichtmaken van knoopjes of het eten met mes en vork. Op school zie je vaker dat ze problemen hebben met schrijven, knutselen, bij het meedoen met de gymles of bij het plannen en organiseren bij verschillende taken.

Wat te doen bij het vermoeden van DCD?

De problemen die een kind laat zien, zijn zeer verschillend. Als het vermoeden bestaat dat er sprake is van DCD zullen school en ouders gezamenlijk de problemen van het kind bespreken. Op school is vaak al geprobeerd met extra begeleiding het kind te ondersteunen. Als dit niet voldoende is, zijn er verschillende mogelijkheden om hulp te zoeken bij de verdere begeleiding. De schoolarts kan hierin adviseren.

Bij lichte motorische problemen zal een bezoek aan een kinderfysiotherapeut en/of - ergotherapeut worden geadviseerd. Deze therapeuten kunnen zelf de behandeling uitvoeren of adviseren om de huisarts te raadplegen. Wanneer er sprake is van duidelijke motorische problemen, waarbij er mogelijk ook problemen op andere gebieden zijn, ligt het voor de hand om de huisarts om advies te vragen. De huisarts verwijst naar de revalidatiearts wanneer er duidelijke problemen zijn op meerdere gebieden van de ontwikkeling. Dat gebeurt ook als een eerder gestarte behandeling niet het gewenste resultaat oplevert. De kinderarts komt in beeld wanneer er naast motorische problemen ook gezondheidsproblemen zijn, zoals pijnklachten en problemen met eten en/of slapen.